Μηρυκασμός
ακούγονται μέσα μου οι λέξεις
σαν υπαγόρευση
όταν υπαγορεύεις
βρίσκεται η αρχή
πιάνεις το νήμα
κι αρχίζει η ροή
λέξεων η μία μετά την άλλη
όπως το λέει κοντοστέκεται
το ξαναπιάνει
το διορθώνει
το λειαίνει
ή ακόμα το κάνει πιο άγριο
σαν έκπληξη
το ξαναπλάθει
το μηρυκάζει
κι όλα αυτά ακούγονται
με δυνατή φωνή
πέρα-δώθε στο δωμάτιο
κι έρχεται η επόμενη λέξη
μία εικόνα αναδύεται
σκάει μπροστά στα μάτια
έρχεται η αίσθηση
μοναδική
μιας τέτοιας στιγμής
όπου όλα πλέκονται
και θέλεις να την πεις
με λέξεις αρμοστές
άξιες της τιμής που σου δόθηκε
κι αυτές ακούγονται πάλι
έλευση ήχου και νοήματος
μέχρι ο δρόμος να τελειώσει
να γίνει απάτητος
τα βήματα να μπερδευτούν
οι αποφάσεις να λήξουν
μέχρι οι θάμνοι οι ρίζες τα κλαδιά
τα κτίσματα
να κλείσουν τις διόδους
η βρύση να σταματήσει
να τρέχει
μία τελευταία σταγόνα
και
στοπ
!
Notes:
Read the English-language translation, “Rumination,” and the translator’s note, both by Brian Sneeden.
Source: Poetry (July/August 2024)